Stuwmeren en grotten

In vier dagen fietsen we de bijna 400 km naar Thakhek. Soms langs de Mekong, soms over de hoofdweg en ook een stukje door het 'binnenland'. Hierdoor zien we weer allerlei tafereeltjes van verkoop, landbewerking en huisvlijt,waaronder het weven van gekleurde matten van 'grasstengels'. Er wordt van alles te eten aangeboden langs de kant van de weg maar het is niet altijd erg hygiënisch, waardoor het soms moeilijk is om een betrouwbaar restaurantje te vinden.

Oud en Nieuw vieren we ouderwets met bier en spelletjes op een terras langs de Mekong, samen met Bruno en Caroline (Franse wereldfietsers die we al een aantal keren tijdens onze reis hebben ontmoet). Op Nieuwjaarsdag vertrekken we in alle vroegte (in Holland is het dan net Nieuwjaar). Langs de weg zien we veel vrouwen (en af een toe een man) zitten met zilveren schalen gevuld met eten, drank en geld voor de monniken. Even later zien we ook de monniken die het komen ophalen.

We fietsen richting het stuwmeer Nam Gnouang. Onderweg bezoeken we allerlei grotten waarvoor we steeds van de hoofdroute af gaan en over onverharde weggetjes rijden. Soms moeten we ook een riviertje oversteken. Na een steile klim komen we op een hoogte van ruim 500 m bij het stuwmeer aan. Dit enorme meer is pas vijftien  jaar geleden ontstaan, door het aanleggen van diverse stuwdammen. Veel dorpen zijn onder water gezet en de bevolking is geëvacueerd naar nieuw gebouwde dorpen. De dode bomen steken op veel plaatsen boven het water uit, wat een surrealistisch landschap oplevert. We fietsen verder tussen hoge muren van het karstgebergte. Richting Kong Lor rijden we door tabaksvelden en vinden we een heerlijk guesthouse om weer even bij te tanken. We maken hier een bijzondere boottocht over een rivier die 7,5 km door een grot loopt.