Begin van de Carretera Austral
28 december 2018 - Chaitén, Chili
Van Entre Lagos naar Ensenada fietsen we 80 km gelijk aan 2014. We komen langs ons kampeerplekje van toen. Koffie bij een klein tentje langs de weg, waar we zien hoe empanada’s worden gemaakt. In Ensenada kamperen we aan het enorme meer Llanquihue met prachtig uitzicht op de vulkaan Osorno, nog actief in 2015, toen dit hele gebied geëvacueerd is.
De volgende morgen begint voor ons de ‘Carretera Austral’. Eerst is het nog asfalt, maar dat wordt later gravel, soms goed, soms slecht, en veel op en neer. Regelmatig krijgen we een stofwolk over ons heen als een auto passeert. We ontmoeten twee Franse fietsers die ultralicht reizen: nauwelijks bagage. In Cochamó vinden we een mooie kampeerplek met uitzicht op een fjord en de vulkaan Yates. De superaardige mevrouw biedt ons de volgende morgen ontbijt aan in haar grote woonkeuken. Daarna verder over de gravelweg tot het gehucht Llaguepe, waar we kamperen in de tuin van een mosselvisser.
We hebben steeds mooi zicht op het blauwe water van het fjord met veel kleine vissersdorpjes en we zien dolfijnen, pelikanen en zwarthalszwanen. Dan een stukje asfalt tot het dorp Contao. We kunnen nu kiezen tussen de kortere asfaltweg naar Hornopirén en de langere onverharde maar vlakke kustroute met weinig slaapplekken. We gaan voor de geasfalteerde route. Een verkeerde keuze, blijkt al snel - het begint met een lange klim over asfalt, maar dan komen er wegwerkzaamheden en wordt het grof gravel waarop amper te fietsen valt. We moeten stukken lopen en vorderen nauwelijks. Als we besluiten te gaan liften, stopt er een ‘pick-up’ die ons meeneemt tot Hornopirén. Twee nachten in hostal ‘Quilda’ voelen als een warm bad. Lieve mensen en veel gezelligheid, ook met twee Baskische fietsers.
We gaan met een klein speedbootje een dagje naar thermische baden en zien onderweg een grote kolonie zeeleeuwen op het eiland Pelada. De volgende dag nemen we in twee etappes de boot naar Caleta Gonzalo, waar de Carretera verder gaat. Nederlanders met een huurauto nemen onze bagage een stuk mee en als het gaat regenen, komen ze terug om ons ook op te halen. Bij de ‘Cascadas de Escondidas‘ zetten we de tent op en maken we een fantastische wandeling naar twee watervallen. ‘s Avonds weer regen, maar gelukkig kunnen we koken onder een afdakje. Als we donderdag net op de fiets zitten, komt een zuidelijke (of Chileense) poedoe op ons aflopen, de kleinste hertensoort ter wereld, heel bijzonder! We fietsen naar Chaitén, maar maken eerst nog een pittige wandeling naar de krater van de vulkaan Chaitén, die tien jaar geleden een groot gebied en de gelijknamige stad onder een laag as heeft bedolven. Geen boom in de wijde omtrek heeft die uitbarsting overleefd, maar inmiddels is het er weer aardig groen. De vulkaan rookt nog op veel plaatsen. In Chaitén slapen we weer in een hospedaje. De eerste 200 km van de Carretera zitten erop. Voor we verder gaan moet er eerst nog een gebroken spaak worden vervangen.
Groetjes, bert en ine
Nog veel fietsplezier.
Wat een mooie verhalen en prachtige foto's. Jullie beleven samen veel.
Graag wens ik jullie een mooie jaarwisseling en alle goeds, vooral veel
fietsplezier, voor 2019.
Hans Fafie
Wens jullie een mooi jaar toe, liefs Wynanda