Doosteek naar Los Ángeles

22 februari 2019 - Los Ángeles, Chili

Boven Tirúa zien we bij Quidico voor de laatste keer de Stille Oceaan, daarna loopt onze route meer in het binnenland. We kamperen aan het Lago Lleulleu, waar het idee ontstaat om weer een doorsteek naar de middenvallei van Chili te gaan maken. We hopen op die manier wellicht weer andere, mooie natuur te gaan zien.

Hoewel er bij de meren waar we langs fietsen meerdere campings zijn, valt het niet mee om er één naar onze zin te vinden. Het is vaak een rommeltje en soms niet meer dan een picknickplaats. De kleine winkeltjes hebben weinig in huis en met moeite sprokkelen we ingrediënten voor een maaltijd bij elkaar. We zien geen westerse toeristen meer, wel heel veel Chileense vakantiegangers. 

Als we Contulmo binnenrijden, zien we een rodeo-arena waar macho’s op mooie paarden trainen voor een belangrijke wedstrijd. Voor de opgejaagde stieren is dit minder feestelijk. Ze worden niet gedood maar echt fijn is het niet. Daarna rijden we het dorp in op zoek naar koffie met ‘kuchen’. Er is markt en dus veel levendigheid. De bevolking ziet er over het algemeen meer indiaans uit en we zien voor het eerst een Mapuche vrouw in volle klederdracht. Na een gesprekje vragen we of we een foto mogen maken, maar dat weigert ze. 

We fietsen daarna naar Purén, hiervoor moeten we zo’n 400 meter klimmen. Het is een mooie, groene route, helaas wel druk met trucks vol boomstammen. We bezoeken onderweg nog twee mooie watervallen. Purén blijkt gesticht te zijn door Zwitserse en Franse kolonisten, halverwege de 19e eeuw. De winkels zijn er weer wat groter en beter bevoorraad. 

Dan gaan we op weg naar Angól door een gebied van massale houtproductie (met name eucalyptus). De zware vrachtauto’s passeren ons met enige regelmaat rakelings. In Angól vinden we met moeite een slaapplaats en wordt ons door meerdere mensen gevraagd wat we er komen zoeken. Er komen hier duidelijk niet vaak (westerse) toeristen. Tenslotte fietsen we naar het Chileense L.A. in de middenvallei. Helaas wordt de weg steeds drukker en gevaarlijker, maar gelukkig vinden we twee keer een goed alternatief, waardoor we weer landelijk én over ripio, Los Ángeles kunnen bereiken. 

Foto’s

8 Reacties

  1. Gerrit:
    22 februari 2019
    Blijft leuk te lezen, prachtig frank en yvonne om de dagelijkse routine even hier thuis te vergeten en te genieten van Julie reisverhalen. Houden jullie ook een topo bij van jullie dagetappes?
  2. Bert en Ine:
    22 februari 2019
    Mooi verslag! Groet Bert en Ine
  3. Femke Welles:
    23 februari 2019
    Het valt soms niet mee om zo te pionieren. Veel respect dat jullie het allemaal opbrengen, bijna van de fiets gereden worden is doodeng, kamperen op vieze picknikplaatsen of lang zoeken naar iets beters best lastig, vooral als je moe bent, zou ik denken...mooi om via jullie reisverhalen kennis te nemen van een wereld waarvan ik niet wist dat ie bestond. Nog veel plezier komende week.
  4. Leddie:
    23 februari 2019
    Geweldige ervaring. Veel fietsplezier. Geen kast van honden?
  5. Ralph:
    23 februari 2019
    weer heel mooi die ervaringen!!
  6. Pim Ziegelaar:
    24 februari 2019
    Dank weer voor jullie reisverslag.met foto´s. Wel super spannend en gevaarlijk zo nu en dan. Petje af voor jullie doorzettingsvermogen. Nou ja, eigenlijk geen keus toch. Hoe dan ook, een goede voortzetting van jullie reis en keep smiling.
  7. Renée:
    25 februari 2019
    Heerlijk om aan het begin van de werkdag even weg te dromen bij jullie avonturen, zo fijn dat jullie ze met ons delen middels de verslagen. Dank en veel liefs en nog veel meer mooie avonturen!!
  8. Nico Jansen:
    25 februari 2019
    Wat een spannende fietsroute deze keer met al die vrachtauto's. Wel leuk om te lezen dat jullie nu een niet toeristische deel van Chili volgen. Ik wens jullie nog veel mooie avonturen en ben benieuwd naar julli nieuwe reisverslag