Langs de Stille Oceaan in El Salvador

Net buiten Antigua begint er opeens een mooi fietspad, zodat we weer eens goed om ons heen kunnen kijken en minder op het verkeer hoeven te letten. We fietsen langs koffieplantages en drinken eindelijk weer eens lekkere koffie. Al gauw zien we dat de vulkaan El Fuego actief is: zo om de 10 à 15 minuten komen er donkere wolken uit. We stoppen regelmatig om dit fenomeen uitgebreid te bewonderen. 
Helaas houdt het fietspad weer op en fietsen we dan weer tussen het drukke verkeer. We dalen af van ruim 1.500 m. (Antigua) naar 54 m. (Brito). De weg naar de grens met El Salvador is mooi maar druk, gelukkig is er een goede vluchtstrook om op te fietsen. Nadeel van die vluchtstrook is dat er veel kleine stukjes ijzer en glas liggen en dat zorgt opnieuw voor een lekke band. Op zondag bereiken we de grens. De afhandeling aldaar verloopt vlot en is voor het eerst gratis. We zien in het stuk niemandsland heel veel vrachtwagens op grote parkeerplaatsen, blijkbaar mogen deze op zondag niet rijden. 

In het eerste stadje Cara Sucia kopen we een simkaart. We willen er overnachten maar vinden geen hotel. We rijden door tot aan de Costa Azul waar volgens Google Maps hotels zijn. Dit blijken allemaal ‘Rancho’s’ (grote vakantiehuizen) te zijn. Via een neef van een man die we aanspreken kunnen we toch één nacht iets huren. Erg schoon is het niet, dus onze lakenzakken worden ingezet. We genieten van een prachtige zonsondergang boven de Stille Oceaan.

In Acajutta worden de volgende dag in een plaatselijk ziekenhuisje, na lang wachten, de hechtingen uit Frank’s voet verwijderd. De wond is gelukkig goed genezen.
Onze volgende stop is ook aan de Stille Oceaan, in Mizata. We moeten erg wennen aan de prijzen van de hotels in El Salvador. Een mooi ‘Treehouse’ voor twee personen kost $ 500 per nacht. We gaan voor een simpel hotel en betalen toch nog $ 55. Ook hier zijn de lakens niet echt schoon. We stellen de geplande rustdag een dag uit en fietsen de volgende dag een mooie, korte route met stevige klimmetjes naar Lagarza, een luxe ‘jeugdherberg’ waar we voor een kamer met eigen buiten-badkamer $ 124 per nacht betalen. We genieten hier twee dagen van het zwembad, de oceaan en het heerlijke eten. We zien twee walvissen voorbij komen, een spectaculair gezicht!

Weer op de fiets gestapt, komen we na bijna zeven weken de eerste ‘collega’ wereldfietsers tegen. Natuurlijk reden om te stoppen en ervaringen uit te wisselen met deze twee Canadezen. 

Inmiddels zijn we aangekomen in La Libertad, nog steeds aan de Stille Oceaan.