De hitte eist zijn tol
23 februari 2024 - Quepos, Costa Rica
Bij ‘Villa Nico y Anita’ hadden we verwacht een mooi huisje te hebben gereserveerd maar het bleek een ongezellige en zeer gehorige kamer met zes bedden. Gelukkig waren er buiten heerlijke hangmatten, een zwembad en ligstoelen om bij te komen van de tocht en de hitte. We bezoeken, ondanks die hitte, het NP ‘Barra Honda’. Het is een steile wandeling en we worden deze keer niet beloond met interessante dieren, wel is er een mooie ‘Mirador’. We lunchen even later bij ‘Mi Casita’, een fijne plek waar oma haar levensverhaal met ons deelt. De volgende ochtend krijgen we van Anita een uitgebreid ontbijt, ‘omdat fietsers nu eenmaal veel energie nodig hebben’.
Via Jicaral willen we in twee dagen over het schiereiland ‘Nicoya’ naar Paquera fietsen. De eerste rit begint heerlijk bewolkt. We zien mooie vogels onderweg en rijden langs uitgestrekte meloenvelden. Als de bewolking wegtrekt, is het direct heet. Het fietsen gaat moeizaam, maar na 53 km hebben we onze bestemming Jicaral toch bereikt. De tweede dag (45 km) is er geen bewolking en nauwelijks schaduw. Ondanks ons vroege vertrek is het meteen zweten geblazen. Ook stijgt en daalt de weg steeds opnieuw met zo’n 15%. We moeten lopen met de fiets, maar ook dat valt ons zwaar. We stoppen vaak en vooral Frank heeft moeite met het op adem komen. In Rio Grande stoppen we voor een lunch. Frank krijgt (opnieuw) erg pijnlijke kramp in benen en armen. Als we bij een supermarkt een politieauto zien staan, vraagt Yvonne aan de agente om een taxi die ons even later samen met onze fietsen het laatste stuk wegbrengt.
In Paquera besluiten we een arts te raadplegen. Er wordt bij Frank bloed- en urineonderzoek gedaan. Gelukkig niets ernstigs, maar wel een waarschuwing van het lichaam voor te grote inspanning bij deze hitte. Vochtverlies alleen aanvullen met water is onvoldoende. We krijgen zakjes met extra mineralen mee en gaan het wat rustiger aan doen. Gelukkig is het Nationale Park Curú vlakbij. We gaan er vroeg heen, om de ergste hitte voor te zijn en meer kans te hebben om dieren te zien. En we worden beloond! We zien onder andere witstaartherten, bosvarkens, agouti’s, neusberen, ara’s, white-face monkeys en brulapen. Het is een heel mooi en afwisselend park.
Tijd om terug te gaan naar het vasteland. We varen over naar Puntarenas en kunnen gelukkig met onze fietsen mee met de bus naar Quepos waar het Nationale Park Manuel Antonio op ons ligt te wachten. De voorspelde maximum temperatuur voor de komende dagen is slechts 30-31 graden…
Bedankt!!
Doe rustig aan en nog een goede reis!
Sterkte en nog veel plezier!
Als jullie daar zijn, moeten jullie ook zeker even naar El Avion, een oud vliegtuig met een geschiedenis. Ze hebben in het vliegtuig een bar ingericht en een restaurant om het vliegtuig heen gebouwd.
Kan je erg lekker eten (en drinken!). Een aanrader.
Let goed op elkaar.
Dank weer voor jullie verhaal en lieve groet!
Warme groet en liefs
Leuk om jullie verhaal te volgen. Wij lopen een paar dagen op jullie achter. We zijn nu bij het nationaal park Manuel Antonio. Morgen vertrekken we richting Corcovada. Ik voel met jullie mee, het is soms heel warm. Dat lijkt me op de fiets extra zwaar. Heel veel plezier bij de rest van jullie reis.
Groetjes Hanneke Boom
Wat leuk dat jullie ook in Costa Rica zijn! Wij zijn inmiddels de grens overgestoken naar Panama. Veel pleziernog!