Langs de zuidkust richting Panama

29 februari 2024 - Palmar Sur, Costa Rica

Vanuit de bus naar Quepos boeken we een kamer in Hostal ‘Passiflora’. Onze enthousiaste gastvrouw Alison overlaadt ons bij aankomst met informatie en nodigt ons bovendien uit om de volgende dag mee te gaan naar haar vader op het nabij gelegen schiereiland. Ze noemt het een echte ‘Tico-ervaring’, echt Costaricaans. Was Alison’s auto al niet de nieuwste, de auto waarmee haar vader Jorge ons opwacht bij het kleine veerpontje slaat alles. Het vehikel lijkt rijp voor de sloop (onder ander doen de remmen het niet en is het dashboard aan elkaar geplakt met tape), maar brengt ons toch via het strand naar zijn zelfgebouwde huis annex Airbnb. Jorge leidt ons rond op zijn ‘Pura Vida’ terrein en daarna ontbijten we met zijn Franse Airbnb-gasten en maken kennis met de familiekrokodil Lily, die aan komt zwemmen als Jorge haar roept. Na een duik in de golven van de Pacific lopen we over het strand terug naar Quepos.

De dag erna fietsen we naar het NP ‘Rainmaker’ met mooie en vochtige jungle-flora en -fauna. Meerdere hagedissoorten en een bijzondere kikker. Over een spectaculair pad van loopbruggen hoog tussen de bomen genieten we van de groene wildernis. Daarna als beloning een verfrissende duik in een klein meertje onder een waterval. We fietsen onverhard terug door kilometerslange palmolie-plantages. Hoog in de palmen snoepen de ‘squirrel-monkeys’ van de palmvruchten. ‘Trabajadores’ oogsten de vruchten waaruit de palmolie wordt verkregen, andere werkers zijn de buffels die in een riviertje aan het afkoelen zijn als wij langsfietsen. 

We hebben voor zondag via Alison nog net toegangsbewijzen kunnen bemachtigen voor het NP ‘Manuel Antonio’. Als we daar om zeven uur ‘s morgens aankomen gaat het park net open. Jungle en mangrove lopen in dit park tot aan het strand. We beginnen met een lange wandeling naar twee ‘miradors’. De meeste dieren en vogels die we tegenkomen hebben we ook al elders gezien. Desondanks is het weer een mooie belevenis. Op het strand krijgen we te maken met een brutale ‘white-face-monkey’ die er bijna vandoor gaat met onze plastic zak. Was het ‘s morgens vroeg nog rustig, als we tegen twaalf uur het park verlaten, is het erg druk geworden.

De volgende dag fietsen we Quepos uit en zien een groep van tien ara’s die een mooie vliegshow verzorgen. De eerste 25 kilometer fietsen we weer langs eindeloze palmolie-plantages en een fabriek daarvan. Daarna begint de jungle weer. In Uvita gaan we eerst langs bij ‘Dolphin Tours’ om onze excursie naar NP ‘Corcovado’ te bevestigen. Bij ‘Casa Nativos’ krijgen we een upgrade: een kamer met airco in een prachtig verbouwde zeecontainer. Diezelfde middag lopen we nog naar het mooie en indrukwekkend hoge bamboebos, en we koelen met veel locals en een paar toeristen af in een klein riviertje.

Dinsdag varen we met nog achttien anderen met een speedboot naar San Pedrillo voor een bezoek aan het NP ‘Corcovado’. Ook daar zien we niet veel nieuwe dieren, maar de leuke gids Leo legt veel uit. Wel zien we een bijzondere spin en kever, en van de hokko deze keer zowel mannetje als vrouwtje, heel verschillend maar allebei mooi. 
Yvonne’s achterband ‘zwabbert’ heel erg, daarmee verder fietsen gaat eigenlijk niet. Een behulpzame fietsenmaker probeert met wat trucjes de band weer in het gareel te krijgen, maar uiteindelijk monteren we toch een nieuwe buitenband, waarmee het probleem gelukkig is opgelost. We boffen enorm dat hij precies één buitenband van onze hier ongebruikelijke maat heeft. Bij aankomst in onze zeecontainer blijkt Frank een lekke band en een gebroken spaak te hebben. Omdat het inmiddels donker is, repareren we dit in onze badkamer. Al jaren heeft Frank reservespaken aan het frame van zijn fiets vastgemaakt, en na Chili in 2019 is dit de tweede keer dat dat van pas komt.

De volgende rit beginnen we weer bij het eerste daglicht, dat is om zes uur. We fietsen naar Palmar Sur en wonen er twee dagen in een groot houten huis midden in het groen. We worden gewekt door een concert van vogels. Behalve een bezoek aan ‘Finca 6’, een archeologische vindplaats, en een ritje naar het toeristische Sierpe houden we ons hier voornamelijk bezig met uitrusten en vogels kijken.

De grens met Panama is niet ver meer. We hebben genoten van Costa Rica!

Foto’s

8 Reacties

  1. Martijn:
    1 maart 2024
    Wat een verrukkelijke avonturen en zelfredzaamheid; genieten ervan mee! Ook helemaal onderstofd door freighttrains op dirtroads?
  2. Wim:
    1 maart 2024
    Je hebt schrijvers talent Frank, en hoe gaan jullie al die rachtige indrukken onthouden het zijn er zoveel
  3. Yvonne Mathot & Frank van Waert:
    1 maart 2024
    Dank je wel Wim. We schrijven de verhalen om de beurt maar ook samen.
  4. Renée:
    1 maart 2024
    Heerlijk om af en toe een beetje mee te reizen, dank voor jullie verhalen&foto's!
  5. Diet:
    1 maart 2024
    Prachtige dieren, kleuren, belevenissen en verblijfplaatsen!
  6. Nico Jansen:
    1 maart 2024
    Weer een mooi verhaal. Verder constateer ik dat je weer helemaal beter bent. Veel plezier in Panama.
  7. Pim Ziegelaar:
    5 maart 2024
    Mooie foto's weer, wat een schattig kikkertje!! Jullie reisverhaal werkt aanstekelijk. Maar goed dat ik oud en enigszins krakkemikkig ben. Des te leuker om via jullie verhalen mee te reizen. Dank en lieve groet.
  8. Marie-Thérèse Meijs:
    7 maart 2024
    Het meereizen via jullie verslagen en foto’s is heerlijk. Dik genieten…

Jouw reactie